എന്റെ സമയം
ഫിലിപ്പ് വറുഗീസ്, സെക്കന്തരാബാദ് ഒരു ബാലകവിത
ചെങ്ങാതി മാര്ക്കൊപ്പം മന്ദം നടന്നപ്പോള്,
പാതവക്കില് മരംചാരി ഏകനായ് -
ഏതോ നിതാന്തമാം ദു:ഖങ്ങള് പേറിയ,
രൂപത്തിലെന് ദൃഷ്ടി വേഗം പതിഞ്ഞെന്നാല്പിന്നൊന്നു നോക്കുവാന് നില്ക്കാതെ വേഗത്തില്
തോഴരോടൊപ്പം ഞാനാര് ത്തുല്ലസിച്ചെന്
ലക്ഷ്യമാം ഗേഹത്തെ ലാക്കാക്കി നീങ്ങി.
ഇന്നുമാ വെട്ടുകല് പാതയിലൂടെ ഞാന്
പോയപ്പോള് ദര്ശിച്ചാരൂപത്തെ വീണ്ടും
ദു:ഖഭാരത്താല് തളര്ന്നതാമാമുഖം
എന്ഹൃദയത്തെയും ദുഖത്തിലാഴ്ത്തി
അവനുടെ സ്ഥാനത്തു ഞാനിരിക്കുന്നതായ്
സങ്കല്പ്പിച്ചൊന്നു ഞാന് നിന്നപ്പോള്-ഹൊ!
സങ്കടം തോന്നിയവന് സ്ഥിതിയോര്ത്തു
എത്ര യാഗാധമവന് ദു:ഖമെന്നു
നന്നായ് ഗ്രഹിപ്പാന് കഴിഞ്ഞെനിക്കപ്പോള്
അങ്ങനെ ഞാനാ ദു:ഖിതന് ചാരത്തു
പോയെന്റെ രക്ഷകന് സന്ദേശമോതി
പാപം ഹരിക്കുന്ന രക്ഷകന് സന്ദേശം
കേട്ടവന് കമലം വിടര്ന്നു വികസിച്ചു.
രക്ഷകന് യേശുവെ തന് രക്ഷകനായി
അക്ഷണം സ്വീകരിച്ചാമോദമായവാന്
ഏകാന്തനായി കഴിഞ്ഞിരുന്നായവാന്
എന്നേക്കുമായെന് സുഹൃത്തുമായ് മാറി
അക്കമലത്തിലിന്നില്ല ദു:ഖം
ഏകനുമല്ലവനിന്നു പാരില്.
എന്തെന്നാല് പങ്കിട്ടെന് സമയത്തിലല്പ്പം.
o0o
Pics; Credit. sxu.hu
(1981 ല് ബ്രദറണ് വോയിസ് വാരികയില് എഴുതിയ ഒരു ബാല കവിത)
No comments:
Post a Comment
Thank You Very Much For Your Precious Time.PV
താങ്കളുടെ വിലയേറിയ സമയത്തിന് നന്ദി
വീണ്ടും കാണാം പി വി